วันเสาร์ที่ 23 ม.ค.2553 หลังจากที่นายบอนเดินทางไปทำธุระหลายอย่างจนค่ำ หารถกลับถึงกาฬสินธุ์ไม่ได้ เลยต้องหาที่พักค้างคืน โทรไปหา บอมบ์วิทัศน์ อยู่ที่วาปีปทุม บอมบ์ บอก โอเค มาพักค้างได้เลย เลยเดินทางถึงวาปีปทุม 19.40 น. วิทัศน์นั่งรออยู่ที่หน้าร้าน "เหลี่ยมยงค์ซาวด์" ของพ่อตา-แม่ยาย อยู่บริเวณ บขส. วาปีปทุม ภรรยาและลูกๆของบอมบ์ ก็อยู่ที่ร้านนั่นด้วย
คลิปวิดีโอนี้ เป็นบรรยากาศช่วงเช้าวันอาทิตย์ที่ 24 มกราคม 2553 ตอนก่อน 8.00 น. ที่หน้าร้านเหลี่ยมยงค์ซาวด์ บอมบ์มาส่งนายบอนขึ้นรถไปร้อยเอ็ด เลยมาช่วยคุณแม่ยายเปิดร้านตอนเช้า ที่เห็นคนใส่ชุดสีแดงในคลิปวิดีโอ นั่นคือ คุณแม่ยายของบอมบ์ ซึ่งยังสุขภาพแข็งแรงมากๆ
ร้านนี้ ติดป้ายชื่อไว้ "นายสำรวย พรั่งพร้อมกุล 250-36-37 หมู่ 1 ชุมชนชวัญปทุม" และมีป้าย "ซ่อม-เปลี่ยนนาฬิกาทุกชนิด" แต่ในร้านยังขายอุปกรณ์ไฟฟ้าและของใช้อีกหลายอย่าง ตั้งอยู่ในย่าน บขส.วาปีปทุม ย่านเศรษฐกิจของอำเภอแห่งนี้ ใครผ่านมาวาปีปทุมก็แวะมาหาบอมบ์ได้ที่ร้านแห่งนี้
ในภาพ ถัดจากหัวมุมถนนเข้าไป สังเกตเสาไฟที่ 2 หรือ ตรงที่เห็นต้นไม้เขียวๆ ตรงนั้นแหละคือร้าน เหลี่ยมยงค์ซาวด์ ล่ะ
ค่ำวันที่ 23 ม.ค. หลังจากที่นายบอนมาถึงวาปีปทุม เดินลงจากรถ ก็เดินมาหาบอมบ์ที่ร้าน.. ผ่านวาปีปทุมบ่อยๆ พึ่งรู้ว่าตรงนี้คือร้านของครอบครัวของบอมบ์ พักใหญ่ บอมบ์ก็พาเมียกับลูกขึ้นรถกลับมาส่งที่บ้าน แล้วพานายบอนไปนั่งกินเนื้อย่างใกล้บ้าน จิบเบียร์กัน 4 ขวด จนถึง 4 ทุ่มครึ่ง นั่งคุยกันไปหลายเรื่องแก้คิดถึง
7 ปีก่อน บอมบ์ยังเป็นผู้รับเหมาที่ขี่มอเตอร์ไซต์ไปรับงาน สั่งงาน ตามงานก่อสร้าง ตะลอนไปทั่ว หลังจากสู้ชีวิต สร้างตัวมาอย่างหนัก วันนี้จึงร่ำรวย ต่างกับ 7 ปีก่อน .....มองดูเลขทะเบียนรถกระบะคู่ใจ เป็นเลขทะเบียน ตองศูนย์ "บธ 9000 ร้อยเอ็ด" บอมบ์บอกว่า เพราะมันจำง่ายเลยไปประมูลมา ขนาดเบอร์โทรศัพท์ก็ยังลงท้ายด้วยตองศูนย์
ตอนนี้บอมบ์มีลูกแล้ว 3 คน คนแรกกับคนกลางอายุห่างกัน 5 ปี และคนกลางกับคนเล็ก อายุห่างกัน 2 ปี ความจริงแล้วตั้งใจไว้ว่าจะมีลูก 4 คน เพราะชอบเลข 4 แต่ตอนนี้ ภรรยาของบอมบ์ ทำหมันแล้ว
"ทำไมถึงตั้งใจมีลูกเยอะจัง"
บอมบ์บอกว่า ถ้ามี 1 หรือ 2 คน เกิดในวันข้างหน้า ลูกคนไหนเป็นอะไรไป เหลือน้อยคน ยิ่งกดดัน แต่ถ้ามี 3 คน เป็นอะไรไปคนนึง ก็ยังมีเหลืออีกหลายคน เพราะไม่มีใครรู้ได้ว่า อนาคต ลูกจะโชคร้าย เจอเหตุร้ายอะไรมั่ง เลยมีเผื่อไว้หลายคน ตอนที่มีลูกคนที่ 2 ตอนนั้น กิจการของบอมบ์เริ่มดีขึ้น เฮงขึ้น ... แล้วก็มาถึงเรื่องชื่อของลูกๆของบอมบ์ ที่เขาตั้งชื่อไว้เพราะมากๆ ได้ยินชื่อแล้ว นายบอนเลยให้บอมบ์เขียนชื่อให้ดูว่า สะกดยังไง
ลายมือของบอมบ์ เขียนสวยเหมือนสมัยเรียน (ส่วนมุมขวา ที่เป็นชื่อเล่น เป็นลายมือของนายบอน) ชื่อลูกทั้ง 3 คนคือ วิรัลพัชร, วีรภัทร, ภัทรวิน ชื่อเล่น ซินซิน, ซีน และ เซฟ แต่ละชื่อ มีความเกี่ยวข้องกับคำว่า "วีรัลภัทร" อย่างที่บอมบ์ได้วงไว้ในภาพ ซึ่งชื่อ วีรัลภัทร เป็นชื่อที่บอมบ์ใช้ในกิจการ ใช้ประมูลงาน และใช้เป็นชื่อบ้านใหม่ ที่พึ่งสร้างเสร็จ มีพื้นที่บริเวณที่กว้างขวางอีกด้วย ซึ่ง ชื่อของลูกๆนี้ บอมบ์เค้าตั้งเอง ไม่ได้ไปให้หลวงพ่อที่ไหนตั้งให้ ไม่ได้เปิดตำราตั้งชื่อลูก แต่ละชื่อ มี "วิ" = วิทัศน์ มี พัชร - ภัทร = พัชรินทร์ พรั่งพร้อมกุล (ชื่อภรรยา) อยู่ด้วย .. เออ ..ตั้งชื่อได้เพราะเป็นเอกลักษณ์ดีซะด้วย
เห็นลูกๆ เมียของเพื่อน จากการไปเยี่ยมเพื่อนหลายคน นายบอนว่า จะจัดมิตติ้งแบบครอบครัวอยู่เหมือนกัน นอกจากเพื่อนได้เจอเพื่อนแล้ว อีกมุมหนึ่ง ลูกเมียของเพื่อนก็จะได้รู้จักกัน คุยกัน เล่นด้วยกัน เป็นเพื่อนกัน เมื่อรุ่นพ่อ ซึ่งเป็นเพื่อนกันแล้ว รุ่นลูกๆ ก็น่าจะมีโอกาสได้เป็นเพื่อนกันด้วย มิตติ้งอบอุ่นแบบนี้ คงจะได้เห็นในอีกไม่นานนี้
ถึง 4 ทุ่มครึ่งก็เช็คบิล แล้วกลับบ้าน บอมบ์ให้นายบอนนอนห้องกลาง จากที่มีห้องนอนในบ้าน 3 ห้อง ในบ้านซึ่งเป็นตึกแถว 2 ชั้น ในห้องที่ให้พัก มีเสื้อผ้าที่เตรียมไว้ให้ มีผ้าเช็ดตัว กล่องใส่สบู่-แปรง-ครีมให้พร้อม ในห้องกลางมีข้าวของ สมบัติหลายอย่าง เช่น รูปภาพ ของใช้ต่างๆ มองเห็นกรอบรูปในห้อง หน้าตาคุ้นๆ .. เป็นรูปภรรยาของบอมบ์ในสมัยเรียนมัธยม และอีกหลายๆช่วง เห็นแล้ว ก็ลืมถามว่า มีรูปงานแต่งงานหรือรูปอื่นๆมั้ย เผื่อจะได้ถ่ายรูปเอาไปลงในเวบให้เพื่อนๆได้ดูแก้คิดถึง แต่ก็ลืมถาม เอาไว้โอกาสหน้าละกัน
เช้าวันเสาร์ ตื่นมาล้างหน้า แปรงฟัน พอสัก 7 โมงเช้า ก็ได้ยินเสียงเด็กๆ ตื่น , วิ่งเล่น, เข้าห้องน้ำ, ทำอะไรหลายอย่าง วิ่งเข้าวิ่งออกห้อง ถ้าเป็นบ้านที่มีบริเวณกว้างๆ มีสนาม คงวิ่งเล่นกันสนุกไปเลย เมื่อคืนบอมบ์เล่าว่า เขาโชคดีที่มีเมียดูแลลูกๆดีมากๆ ทำให้บอมบ์ทุ่มเททำงานได้เต็มที่ ก่อน 2 โมง บอมบ์ก็พานายบอนมาส่งที่ บขส.วาปีปทุม แล้วช่วยแม่ยายเปิดร้าน มีลูกค้าเอานาฬิกาข้อมือมาให้ซ่อม บอมบ์ก็เดินเข้าไปซ่อมให้ในร้าน แป๊บนึงก็ชงกาแฟเดินถือออกมา 2 แก้ว ส่งให้นายบอน 1 แก้วดื่มระหว่างรอรถไปร้อยเอ็ด รถบัสเบอร์ 275-5 มาตอน 8.20 น. พอดี เลยร่ำลาขึ้นรถไปร้อยเอ็ด ค่ารถ 25 บาท...40 กิโลเมตร
สักพัก บอมบ์ก็ขับรถออกจากหน้าร้านไปเห็นอีกที บอมบ์ไปที่บ้านหลังใหม่ บ้าน "วีรัลภัทร" บ้านสวนที่อยู่ห่างจากตัวอำเภอวาปีปทุมไปทาง ร้อยเอ็ด ระยะทาง 8 กิโลเมตร เห็นไปสั่งคนงานก่อสร้างตกแต่งบ้าน เดี๋ยวคงได้มาเยี่ยมเยือนบ้านใหม่ของบอมบ์ในโอกาสต่อไป
เมื่อ มีโอกาสไปเยี่ยมเยือน พักค้างคืน ก็ได้บรรยากาศไปอีกแบบ ที่มากกว่า นั่งกินเหล้าเท่านั้น แต่ก็ขึ้นกับเวลาและโอกาส ถ้าไปเยี่ยมเยือนแนวนี้ นายบอนถึงจะพูดคุยด้วยเยอะหน่อย (ปกติไม่ค่อยพูด กินเงียบๆอย่างเดียว)
มีคำถามหนึ่งของบอมบ์ หลังจากที่ดูในเวบ kpsgang ว่า เรื่องวันเกิดของเพื่อนๆ ไปเอามาจากไหน ทำไมรู้ไปหมด
ตอนจบ ม.6 เมือเดือนมีนาคม.2535 ในขณะที่หลายคน มักจะขอให้เพื่อนเขียนเฟรนชิปที่ระลึก พอถึงช่วงสุดท้ายใน กพส. ก่อนที่จะแยกย้ายกันไป นายบอนถือสมุดไดอารี่ 1992 เป็นสมุดบันทึกนัดหมาย เอาไปขอชื่อ ที่อยู่ โดยให้เพื่อนเขียนข้อมูลของตัวเองลงในวันเกิดของแต่ละคน เดินไปเจอใคร ก็ขอดะ ก็เลยเอาข้อมูลจากตรงนี้แหละ มาใส่ในเวบ นอกจากนั้นก็หาจากเฟรนชิปเพื่อน และจากฐานข้อมูลทะเบียนราฎร์บ้าง
ที่เห็นในรูป มีลายมือของวิทัศน์ รวมทั้งสุขสันต์ ซะด้วยสิ
ขอบคุณมิตรภาพดีๆที่ทำให้เกิดบันทึกเรื่องราวชิ้นนี้ขึ้นมา........
2 ความคิดเห็น:
ขอแก้ข่าวนิดนึงค่ะ
พัชรินทร์ พรั่งพร้อมกุล ไม่ใช่ชื่อ ภรรยา พี่บอมนะคะ เป็นชื่อน้องของภรรยาพี่เค้าค่ะ
ส่วนภรรยาเค้าชื่อ สายรุ้ง พรั่งพร้อมกุล ค่ะ
ตามนี้นะคะ ขอบคุณค่ะ
ขอแก้อีกข่าวค่ะ
ห้องกลางที่พี่ไปนอนนั้นเป็นห้องของน้องสาวภรรยาพี่บอมค่ะ
และรูปต่างๆที่พี่เห็นสมัยมัธยม ก็ไม่ใช่รูปภรรยาพี่บอมค่ะ
แต่เป็นรูปน้องสาวภรรยาค่ะ
แสดงความคิดเห็น